Een geheim van de stad
Het is lekker rustig hier. Ik lig nu in een apart kamertje op de eerste verdieping van de gemeentewerf. Snel hebben ze voor mij een hok getimmerd naast het kunstdepot. Prima buren, maar je hoort of ziet ze niet. Het was me wel een hectisch jaar. Zo ben je ruim 15 jaar van de wereld, opgeborgen onder een computervloer in het stadhuis en dan opeens verhuis je vier keer in een jaar. Al dat gedoe en dat op mijn leeftijd! Ik ben er niet echt beter van geworden en heb het gevoel dat ik ook het nodige heb losgelaten. Gelukkig heb ik wel al mijn oude maten uit het stadhuis om me heen. 18 grondplaten, 18 luchtfoto’s, geplakt op foamplaten en 17 stalen onderstellen. En om het beeld compleet te maken liggen ook alle verlichtingsspullen hier. Waar ik me zorgen om maak zijn de drie dozen met los materiaal; bouwblokken,…